Cupping
Cupping, een therapie met een lange traditie
Cupping is een behandelmethode waarbij het lichaam gestimuleerd wordt tot ontgifting en de vrije stroom van Qi bevorderd wordt. Bloedig of niet-bloedig cuppen is een integraal onderdeel van de TCM en een van de belangrijkste stimulatietherapieën. Bovendien is cupping een toegepaste methode in een grote verscheidenheid aan culturen en werd het al gebruikt in de oudheid; in het oude Egypte, in het oude Griekenland en in diverse traditionele medische systemen in Afrika en Zuid-Amerika.
Vaak werden bamboestokken of dierenhoorns gebruikt. Tegenwoordig worden glazen of plastic cups met of zonder pomp gebruikt.
Cupping creëert een regionaal begrenst vacuum op bepaalde delen van het lichaamsoppervlak.
Werkingsprincipes
Het vacuum zuigt de huid aan, rekt het bindweefsel en stimuleert zo de lokale bloedcirculatie. Cupping heeft immuunstimulerende effecten. De microcirculatie van bloed en lymfe wordt verbeterd en de spiertonus wordt verminderd. Volgens TCM-criteria verlicht cupping bloed- en Qi-stagnatie en pathogene factoren ( vooral wind wordt geelimineerd).
Indicaties die zich bewezen hebben
- Lokale lymfe-zwelling, verhardingen
- Pijn aan het bewegingsapparaat, vooral myofasciale triggerpoints en spierspanning met name paravertebraal, cervicale wervelkolom, schouderregio, lumbale wervelkolom, bekken- en heupregio.
- Ondersteundende therapie na acute verwondingen aan het bewegingsapparaat
- Viscerale disfuncties
Bijwerkingen/ongewenste werkingen
Over het algemeen zijn de bijwerkingen bij een juist gebruik zeer laag. Het kan leiden tot de vorming van hematomen, die in termen van drainage ook zeer wenselijk kunnen zijn.
Toegepaste methodes
In deze praktijk wordt alleen het niet-bloedig cuppen toegepast:
Met behulp van instrumenten wordt een vacuum gecreeerd en zodoende de huid naar binnen gezogen.
